مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها) یزد

Normal 0 false false false MicrosoftInternetExplorer4 alse” LatentStyleCount="156″>

خداوند بی نهایت است و

لامکان و لا زمان

اما به زمان قدر فهم تو کوچک می شود و به قدر نیاز تو فرود می آید٬

به قدر آرزوی تو  گسترده می شود و به قدر ایمان تو کارگشا ٬

یتیمان را هم پدر می شود وهم مادر و ناامیدان را  امید می شود ٬

گمگشتان را راه می شود و در تاریکی ماندگان را نور ٬

محتاجان به عشق را عشق می شود.

خداوند همه چیز می شود.

و باهمه کس یارمی شود.

به شرط اعتقاد ٬پاکی دل ٬ پاکیزگی روح و به شرط پرهیزاز معامله با ابلیس.

بشویید قلب هایتان را از هر احساس ناروا ٬

مغزهایتان را ازهر اندیشه خلاف و

زبان هایتان را از هر آلودگی در بازار.

بپرهیزید از هر  ناجوانمردی و ناراستی و نامردی .

چنین کنید تا ببنید خداوند چگونه بر سفره شما با کاسه ای خوراک و تکه ای نان می نشیند٬

در دکان شما کفه های ترازو یتان را میزان میکند

و در کوچه های خلوت شب با شما آواز می خواند .

مگر از خدا چه می خواهید که در خدایی خدا یافت نمی شود؟؟؟

یک وقت خیال نکنی چون عقل داری زمین نمی خوری … حتما می خوری

هر وقت هم زمین خوردی به تو بر می خورد

اما خیلی هم بر نخورد

چون این قاعده است

قدرت خدا و عزت اوست

می خواهد خودش را به تو نشان داده و بشناسد

می خواهد صفات و اخلاق خودش را به تو حالی کند

ملائکه هیچ وقت زمین نمی خورند

نه زانویشان درد میگیرد و نه چیز دیگری برای آنهاست …

انسان عاقل زمین می خورد اما بعضی ها دیرتر زمین می خورند

ولی اشقیا زمین نمی خورند کسانی که رو به مقصد می روند و تا حدی مقصد را هم پیدا کرده اند یک باره می افتند

آن وقت خدا دستشان را می گیرد و بلند می کند

در روایت آمده است که این قدر زمین میخورند و دستشان را می گیرد تا به بهشت واردشان می کند.

ول کن او نیست

دانستن این معنا خیلی برای زمین خورده ها خوب است

پس قشنگ در مغز و فکرت یادداشت کن که خدا دستگیری می کند و بلند می کند

خود تو هم هروقت زمین خوردی مایوس نباش

اگر دقت کنی می بینی دست کم روزی چند مرتبه آدم به زانو در می آید

طوبی محبت کتاب چهارم

مجالس حاج محمد اسماعیل دولابی

عشق یعنی رهبرم سید علی
عشق یعنی یاورم سید علی
عشق یعنی …
جان من ارزانیه سید علی

حضرت علی علیه السلام :

هنگامی که از چیزی میترسی ، خود را در آن بیفکن ، زیرا گاهی ترسیدن از چیزی ، از خود آن سخت تر است .

نهج البلاغه حکمت 175

چقدر منتظرت هر شب استخاره کنم
و پلک‌های زمین را پر از ستاره کنم
تمام عاشقی‌ام را «نهاد» بنویسم
و اسم سبز تو را پشت هم «گزاره» کنم
چقدر خط بزنم صفحه صفحه سالم را
و روزهای زمین‌خورده را نظاره کنم
نشسته‌ام که برایت غزل بگویم باز
و بیت‌بیت دلم را «چهارپاره» کنم
دو صفحه مانده که تقویم کهنه بسته شود
برای این دل غمگین خود چه چاره کنم
چقدر منتظرت با خیال خوش باشم
و جمعه‌های به‌جا مانده را شماره کنم

ساغر سلمانی‌نژاد

جمعه ها طبع من احساس تغزل دارد

ناخودآگاه به سمت تو تمایل دارد

بی تو چندیست که در کار زمین حیرانم

مانده ام بی تو چرا باغچه ام گل دارد

شاید این باغچه ده قرن به استقبالت

فرش گسترده و در دست گلایل دارد

تا به کی یکسره یکریز نباشی شب و روز

ماه مخفی شدنش نیز تعادل دارد

کودکی فال فروش است و به عشقت هر روز

می خرم از پسرک هر چه تفال دارد

یازده پله زمین رفت به سمت ملکوت

یک قدم مانده زمین شوق تکامل دارد

هیچ سنگی نشود سنگ صبورت ، تنها

تکیه بر کعبه بزن، کعبه تحمل دارد

حمید برقعی

آیت الله صافی گلپایگانی می گویند:
ایشان برای کنترل خشم خود، نذر کرده بودند که: اگر بعد از این ناراحت شود، یک سال روزه بگیرد. اتفاقاً یک مورد هم عصبانی شده بودند؛ لذا تمام سال را، غیر از روزهایی که حرام بود، روزه گرفتند.

گاهی گردش پرگار تقدیر در دست تو نیست

باید بنیشینی و نظاره کنی …

اما “مرکــــــــــــــــز” را …

که درست انتخاب کرده باشی …

“دلت قرص باشد"…

دیگر هر چه می خواهد بچرخد …

هر چه می خواهد بچرخد …

*ارْجِعِی إِلَى رَبِّكِ راضیه مرضیه*

ببین دلم گرفته و بهانه می کند تو را

به من بگو که میرسی ، ز دل مبر قرار را