مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها) یزد

مرحوم دربندی در حرم کربلا،خطاب به امام حسین(ع)عرض می کرد:"به حق مادرت از شمر شفاعت مکن!”
از ایشان پرسیدند:"مگر حضرت از شمر هم شفاعت می کند؟”
جواب می داد:"امکان دارد.زیرا این ها مظهر رحمت پروردگارند.”

(برگرفته از:کتاب نکته های ناب از ایت الله بهجت)

بعضی از افراد هستند تا یک نفر طلبه می بینندسوال های عجیب و غریب آن ها گل می کند.سوال هایی که اگر کسی آنها را نداند ،نه ضرری برای دنیا دارد و نه آخرت،بلکه از روی فضل فروشی است.مثلا می پرسند:اسم مادر حضرت موسی(ع)چیست؟یا آن کدام نمازیست که با صدای الاغ باطل می شود؟یا آن کدام نمازیست که از آسمان پایین آمده ولی به زمین نرسیده؟
وقتی که از تو سوال کردند و اظهار بی اطلاعی کردی،آنوقت سری از روی تاسف تکان می دهند و با قیافه ای حق به جانب می گویند:چطور این مسائل را نمی دانی؟حالا که نمی دانی پس گوش کن:
اسم مادر حضرت موسی(ع)یوکابد است.آن نمازی که با صدای الاغ باطل می شود،نماز شخصی است که آب و غذای او داخل خورجین الاغ است و الاغ او گم شده و چون وقت نماز فرا رسیده مجبور شده که با تیمم نماز بخواند،وسط نماز،صدای الغ به گوش او می رسد و در نتیجه تیمم او باطل خواهد بود.
واما سوال سوم،نماز میت است،که با وجود اینکه سجده ندارد ولی به آن نماز می گویند.

(برگرفته از کتاب آداب طلاب)

روزي ملانصرالدين به باغي رفت.ميوه هاي مختلف را چيدو درون کيسه گذاشت.ميوه هاي درشت را پايين گذاشت و به نظم و ترتيب بالا آمد تا به ميوه هاي ريز رسيد.ناگهان صاحب باغ آمد و يقه ي ملا را گرفت،که مشتي چه مي کني؟اين ميوه ها را براي چه ريختي درون کيسه؟ملا گفت:جان تو من نريختم،باد آمد و اين ها را ريخت داخل کيسه.
صاحب باغ گفت:پس چه کسي اين ميوه ها را اينطور منظم کرده؟ملا گفت:اتفاقا خودم هم الان در اين فکر بودم.
صاحب باغ جريان را فهميد و ملا را حسابي کتک زد.
غرض اينکه:حالا بر فرض عالم خودش به وجود آمده باشد،اين نظم و ترتيب را چه کسي درست کرده؟
انسان عاقل با قدري تفکر يقين پيدا مي کند که اين عالم خدايي دارد.آيه الله ميرزا عبدالعلي تهرانی گاهی می گفتند:به حضرت عباس(ع)قسم ،ما خدا داریم.

(برگرفته از آداب طلاب)

آیت الله مجتهدی از زبان استادشان،مرحوم آیت الله شیخ علی اکبر برهان نقل می کنند که آن مرحوم می فرمودند:ثواب زیاد است ولی ثواب دان ما سوراخ است،یعنی فلان عمل را خوب به جا می آوریم و در عوض به ما ثواب می دهند،ولی عمل حرام دیگری را انجام می دهیم،مثلا غیبت می کنیم و ثواب ها هم  هم می ریزد و از بین می رود.

(برگرفته از کتاب آداب طلاب)

ما معتقدیم که حرکت جامعه ها و انسان ها به سوی استقلال هرچه بیشتر فکری و آزادی بیشتر از جبر محیط طبیعی،محیط اجتماعی و وابستگی بیشتر به ایمان و ایدئولوژی است.و البته ما پیش بینی می کنیم که آینده ی بشریت،آینده ی جامعه ی توحیدی است؛جامعه ی توحیدی هم به مفهوم فکری و اعتقادی و هم به مفهوم اجتماعی.
انسان آینده ،انسان عقیده و ایمان است،نه انسان شکم و دامن.آینده ی بشریت چاره ای ندارد جز تسلیم به ایمان

(برگرفته از کتاب یکصد و ده سوال از شهید مطهری)

به دو علت موعظه و پند و اندرز،در مردم تاثیر نمی کند:یکی اینکه طرف مقابل زمینه ی پذیرش سخنان خوب را ندارد،مثل یزیدها و معاویه ها،اگرچه بزرگوارانی مثل امام حسن (ع)و امام حسین(ع)آنان را پند و اندرز دهنداثر نمی کند.و دوم اینکه گوینده ی موعظه،خود اهل عمل نیست.هنوز نتوانسته است خودرا بسازد و گناهان را ترک کند و تقوای الهی را رعایت نماید؛لذا طرف مقابل وقتی که از او احکام حلال و حرام را می شنود و عملا می بیند که خود خطیب مبتلا به افعال حرام است،مثل غیبت کردن و دیگر رذائل اخلاقی،کلام خطیب در او اثری نخواهد داشت.

(برگرفته از کتاب آداب طلاب)

حضرت آیت الله مجتهدی می فرمایند:تقوا که در آیات و روایات آمده،بدین معناست که اگر اعمال ما را در طبقی بگذارند(یا مخفیانه یک هفته،از اعمال ما توسط دوربین های مخفی ،فیلم گرفته باشند و پخش کنند)و به مردم نشان دهندو بگویند:ای مردم این اعمال این آقاست،اگر ناراحت نشدیم و خجالت نکشیدیم معلوم می شود که اعمال ما خوب است و فردی باتقوا هستیم.

برگرفته از کتاب آیات طلاب)

رسول خدا سه مرتبه فرمودند:خدایا جانشینان مرا رحمت کن.
گفته شد:ای رسول خدا،جانشینان شما کیستند؟
حضرت فرمودن:کسانی که حدیث و سنت مرا تبلیغ کرده و سپس آنرا به امتم تعلیم میدهند.

(برگرفته ازکتاب آداب طلاب)

پرسش از شهید مطهری:در عرف ما بسیار شایع است که می گویند:"حرف حق تلخ است."مگر غیر از این است که در نهاد انسان میل به حقیقت و صداقت نهاده شده است؟پس چرا حقیقت در نظر بسیاری از مردم تلخ   و ناگوار است؟
پاسخ:از یک نظر هیچ چیز در ذات خود تلخ یا شیرین،زشت یا زیبا،خوشبو یا بدبو نیست.این امور چیزهایی هستند که ذهن ما آن ها را خلق می کند.اما نه به گزاف و بی حساب.مقصود این است  که تلخی یا شیرینی،زشتی یا زیبایی،با ساختمان  و اوضاع و احوال طبع ما و مزاج روحی  و جسمی ما  ارتباط دارد.
این که می گویند حقیقت شیرین و لذیذ است،برای طبیعت ها و روحیه های سالم و بی غرض است که خواهان واقعیاتی می باشند که هست.اما برای یک بیمار و روحیه های آلوده به اغراض،گاهی حقیقتی،از هر تلخ،تلختر است.تا آنجا که تاب مواجه شدن با آنرا ندارند.
از علی(ع)سوال شد که اسلام را توصیف کند.فرمود:"اسلام تسلیم است."این کلمه بسیار بزرگ است.یعنی حقیقت اسلام،عناد،تعصب و لجاج نداشتن با حقیقت است.اسلام این اسن که بشر درباره ی حقیقت تسلیم باشد.

(برگرفته از:کتاب یکصدوده سوال از استاد مطهری)

وقتی به حضرت مریم (,) خطاب شد: درخت را حرکت بده تا خرمای تازه از آ« بریزد و بخوری ، در این هنگام حضرت مریم ( ع) سوال کرد: خدایا قبلا خودت روزی مرا در محراب حاضر می کردی،حالا می گویی:درخت را تکان بده؟
خطاب آمد:قبلا بچه نداشتی،تمام افکارت متوجه ما بود،لذا ما هم تمام حوائج تو را می دادیم ولی الان گوشه ای از دلت متوجه این کودک است.لذا ما هم به اندازه ای که دلت از یاد ما جدا شده،گفتیم درخت را تکان بده.
(برگرفته: از کتاب آداب طلاب)