مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها) یزد

حق دارد، دنیا آوار شود روی دلم !

وقتی زلزله روضه های تو ویرانم نمی کند …

آن وقت که آتش برای حضرت ابراهیم علیه السلام افروختند تا او را داخل آتش کنند.غلامی در دستگاه سلطنتی نمرود متهم شد که گوهری قیمتی دزدیده است . پس دستور دادند او را قبل از حضرت ابراهیم علیه السلام به آتش بیندازند.

غلام هر چه نزد درباریان التماس کرد وبت ها را شفیع نمود وبه آن ها قسم خورد فایده ای نبخشید .

پس غلام را در منجنیق گذاشتند وخواستند او را در آتش سرنگون کنند او که از همه جا مایوس شده بود بی اختیار فریاد بر آورد یا الله

خطاب الهی رسید :جبرئیل! بنده ی مرا در یاب !

جبرئیل عرض کرد : الهی تو دانایی که این غلام کافر است .فرمود : هرچند کافر است “ولی چون نام مرا خواند از من نمی سزد (شایسته نیست) که به فریاد او نرسم (( پس حق تعالی او را نجات داد))

منبع :داستان هایی از لطف خدا ج2ص99

ـ الهی آن شب که همه قرآن به سر می کنند ما را توفیق بده قرآن را به دل کنیم.

……………..

ـ خدایا! تقدیر ما را در شب قدر به گونه ای رقم بزن که در دنیا و آخرت، بالاترین افتخار ما شیعه بودن ما باشد؛ شیعه واقعی حضرت امیر(ع). همین و بس.

……………..

ـ در این سفره کرامتی که امشب گسترده اند ما را نیز از یاد نبرید.

……………..

ـ به حرمت شهریار حکمت و مهربانی و به عظمت هزار نامی که در شب جوشن کبیر در جوشش دعا، ندبه می کنی ما را به لحظه های معطر دعا مهمان کن.

……………..

ـ شب قدر شبی است که باید در عاشقی ثابت قدم بود در طلب کوشید و بیدار ماند و دیدار جست باید به یاد روی آن محبوب عزیز آن یار پنهان رخسار، عاشقانه نالید و دیدار روی او را از خدا طلبید به امید ظهورش.

……………..

ـ قدر، باران رحمتی است که در جویبار هر فرد و هر جمع، به اندازه او جاری می شود.

……………..

ـ به پیامبر(ص) گفته شد: اگر شب قدر را دریابم از خدا چه چیزی را مسئلت کنم؟ فرمودند “عافیت را".

منبع :پایگاه خبری تحلیلی اهل بیت

………………………

در آن شب قدری که قدرش را نمی دید / دست شقاوت تیغه ای از کینه ها داشت

در سجده افتاد آفتاب و ذکر می گفت / در زیر لب«فزت برب الکعبه»را داشت . . .

شهادت امام علی (ع) تسلیت

.

.

.

در برج ولامهر جهان تاب علی(ع) است/ در شهر علوم نبی باب علی(ع) است

از اول خلقت بشر تا امروز / مظلوم ترین شهید محراب علی(ع) است . . .

.

.

.

ناله کن اى دل به عزاى على(ع) / گریه کن اى دیده براى على(ع)

پیش حسین و حسن و زیبنین(ع) / خون چکد از فرق هماى على . . .

.

.

.

شد کشته بمحراب عبادت حید / هر دیده بحال مرتضی می گرید

بـا گفتن “قد قتل” ز جبریل امین / در خلد برین خیر نساء می گرید . . .

.

.

.

ای خدا شیعه دلش محزون است / از غم عشق علی مجنون است

این همان ماتم عظمی باشد / سحر آخر مولا باشد . . .

.

.

.

دنیای دنی، جای کسی همچو علی نیست / آغشت به خون، روی جهان‏تاب علی را

تا رد نکند خالق او، خواهش اورا / ز آن رنگ شهادت زده، محراب علی را . . .

.

.

.

بگذار تا بمیرم در این شب الهی / ورنه دوباره آرم رو روی روسیاهی
چون رو کنم به توبه، سازم نوا و ندبه / چندان که باز گردم گیرم ره تباهی
چون رو کنم به احیاء، دل زنده گردم اما / دل مرده می‏شوم باز با غمزه گناهی
گرچه به ماه غفران بسته است دست شیطان / بدتر بود ز ابلیس این نفس گاه گاهی
ای کاش تا توانم بر عهد خود بمانم / شرمنده ‏ام ز مهدی وز درگهت الهی
تا در کفت اسیرم قرآن به سر بگیرم / چون بگذرم ز قرآن اُفتم به کوره راهی
من بندگی نکردم با خویش خدعه کردم / ترسم که عاقبت هم اُفتم به قعر چاهی
با اینکه بد سرشتم با توست سرنوشتم / دانم که در به رویم وا می‏کنی به آهی
ای نازنین نگارا تغییر ده قضا را / گر تو نمی ‏پسندی تقدیر کن نگاهی
دل را تو می ‏کشانی بر عرش می ‏کشانی / بال ملک کنی پهن از مهر روسیاهی
دل را بخر چنان حُر تا آیم از میان بُر / بی عجب و بی تکبّر از راه خیمه گاهی
امشب به عشق حیدر ما را ببخش یکسر / جان حسین و زینب بر ما بده پناهی
آخر به بیت زینب بیمار دارم امشب / از ما مگیر او را جان حسن الهی
در این شب جدایی در کوی آشنایی / هستم چنان گدایی در کوی پادشاهی

خدایا در این شبهای قدر قدم هایی را که برایم بر می داری بر من آشکار کن

تا در هایی را که به سویم میگشایی ندانسته نبندم

و در هایی را که به رویم میبندی به اصرار نگشایم . . .

رسول گرامی‌ اسلام(ص) می‌فرمايند:

شش چيز را تعهد کنيد تا من بهشت را برای شما ضامن شوم:

1- دروغ نگوييد. کوچک يا بزرگ، شوخی يا جدی.

2- در وعده تخلف نکرده و به آن عمل کنيد.

3-در امانت خيانت نکنيد. يعنی اگر کسی نزد شما سخنی يا چيزی امانت گذاشت، خيانت نکنيد.

4- چشم از نامحرم بپوشيد. يعنی چه زن و چه مرد نبايد به نامحرم نگاه کنند.

5- بی عفتی نکنيد.

6- دست و زبان را از خلاف نگه ‌داريد.

ازسخنان استاد اخلاق علی اکبر تهرانی

ائمه اطهار علیهم السلام رو خیلی دوست داشت

اما علاقه اش به حضرت زهرا سلام الله علیها خیلی بیشتر بود

ورد زبونش یه جمله بود:

دوست دارم دست خود را ، گه به صورت ، گه به پهلو ، گاه بر بازو بگیرم

توی عملیات کربلای ۱۰ به آرزوش رسید

گلوله ی توپ به صورت ، پهلو و بازوش برخورد کرد

مث مادر سادات پر کشید

همانطوری که دوست داشت…

خاطره ای از زندگی شهید فریدون کرمی

منبع: سالنامه فرهنگی مشکوة

گردان پشت ميدون مين رسيده و زمين گير شده بود. چند نفر رفتند تا معبر رو باز كنند. او هم رفت، 15 ساله بود.

چند قدم كه رفت، برگشت. يعني ترسيده؟! خب! ترس هم داشت! او ، پوتين هايش را به يكي از بچه ها داد و گفت؛
تازه از گردان گرفتم، حيفه! بيت الماله!… پابرهنه رفت.

حالا چی؟؟؟؟؟؟

(آفتاب پشت ابر نمی ماند)

امام محمد باقر از امیر المومنین (ع) روایت فرموده: هنگامی كه آیت الكرسی نازل شد رسول خدا (ص) فرمود آیه الكرسی آیه ای است كه از گنج عرش نازل شده و زمانی كه این آیه نازل گشت هر بتی كه در جهان بود با صورت به زمین خورد.

در این زمان ابلیس ترسید و به قومش گفت :"امشب حادثه ای بزرگ اتفاق افتاده است باشید تا من عالم را بگردم و خبر بیاورم.

ابلیس عالم را گشت تا به شهر مدینه رسید مردی را دید و از او سوال كرد: ” دیشب چه حادثه ای اتفاق افتاد”

مرد گفت “رسول خدا فرمود:” آیه ای از گنج های عرش نازل شد كه بت های جهان به خاطر آن آیه همگی با صورت به زمین خوردند. ابلیس بعد از شنیدن حادثه به نزد قومش رفت و حادثه را به آن ها خبر داد.

منبع:تبیان

اگه یه لیوان بسیار زیبا وگران بها در آن حتی آب زمزم هم بریزند ومگسی در آن بیفتد کسی حاضر نیست از آن آب بخورد .دل انسان هم اگر کینه کسی را در دل داشته باشد رحمت ومهربانی خدا شامل حالش نمی شود.پس کینه ها را همین الان دور بریزیم تا شامل مهربانی خداوند گردیم.

امیر مومنان علی علیه السلام :

دنیا کوچک تر وحقیر تر وناچیز تر از آن است که در آن از کینه ها پیروی شود. (غررالحکم)

کینه خوبی ها را نابود می کند. (غررالحکم)

هر کس کینه را از خود دور کند قلب وعقلش آسوده گردند. (غررالحکم)

علت فتنه ها و آشوب ها کینه توزی است.(غررالحکم)

امام حسین علیه السلام :بی گمان شیعیان ما دل هایشان از هر خیانت “کینه"وفریبکاری پاک است.(بحارالانوار)

رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم :

به یکدیگر هدیه بدهید زیرا کینه ها را از بین می برد .(کافی)