مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها) یزد

دم آخر زندگی طبیب بالای سر آخوند ملا فتح علی آوردند.ایشان آهسته به اطرافیان گفتند که کارم گذشته است.حضار با یکدیگر نجوا می کردند که آخوند نفهمد،ولی ایشان به آنها فرمودند:
“بگویید که طبیب چه گفته است؟بنده سی سال است کهمنتظرش هستم.(یعنی منتظر مرگ)”

(برگرفته از:کتاب نکته های ناب از ایت الله بهجت)

روزی مرحوم شیخ انصاری در اثنای درس دید یکی از شاگردانش که همواره در درسش حاضر می شد و مطالب را درک نمی کرد،آنروز درس را می فهمد و گاهی هم به ایشان اشکال می کند،بعد از درس از کنار او گذشت و به او فرمود:"همان آقا که در گوش تو بسم الله خوانده ،برای من تا آخر حمد تلاوت نموده است!”

(برگرفته از:کتاب نکته های ناب از ایت الله بهجت)

مرحوم تنکابنی صاحب کتاب قصص العلماء می گوید:از بعضی از علما شنیدم که می فرمودند که محقق ثانی فرموده است:من علم فقه را چندمرتبه نوشته ام لکن دو مبحث را نفهمیدم،یکی مساله حیض و دیگری مساله حج،تا اینکه به مکه رفتم و اعمال و مناسک حج را فهمیدم ولی حیض نشدم که مسائل آنرا بدانم،آنوقت نوشته است:
در حدیث است که زنی به خدمت امام صادق(ع)رسید و چند مساله از مسائل حیض پرسید و جواب کاملی شنید و چون از نزد آن حضرت بیرون آمد گفت:پنداری که  حضرت صادق(ع)هفتاد سال حیض دیده است.

(برگرفته از کتاب آداب طلاب)

روزی مرحوم شیخ انصاری در گرمای ظهر وارد خانه شد و آب خواست و به خانه و سرداب سن رفت و مشغول نماز شد و در نماز دلش رفت به آن طرف ها(ملکوت)و میلش کشید که یک سوره ی طولانی بخواند.آب آوردند ولی نماز به حدی طول کشید که آب گرم شد.
گویا وقتی که وارد نماز شد،تشنگی او رفع شد.اینان ممثل و مجسمه ی عمل انبیا و اولیا و نشان دهنده ی عمل آن ها بود؛زیرا نماز،عطش و جوع جائع را زائل می کند.در روایت است:
“نزد پروردگارم شب می کنم و او به من غذا و آب می دهد.”

(برگرفته از:کتاب نکته های ناب از ایت الله بهجت)

گویند سلطان محمود غزنوی مقبره ای برای خود ساخت و به یکی از ندیمان خود گفت:آیه ی مناسبی از قرآن پیدا کن که برای سنگ قبر حک شود،ندیم گفت:خوب است نوشته شود:"هذه جهنم التی کنتم توعدون"(یعنی این همان جهنمی است که به شما وعده داده می شود.)

(برگرفته از کتاب آداب طلاب)

معاويه بن ابي سفيان به عقيل بن ابيطالب گفت:اکنون که برادرت هرچه مي خواهي به تو نمي دهد،من به تو آنچه خواهي  مي دهم،به شرطي که بالاي منبر رفته او را لعن کني.
عقيل قبول کرد و بر فراز منبر رفت و صدا زد:ايها الناس،معاويه مرا به لعن علي بن ابيطالب(ع)امر کرده ،پس لعنت کنيد او را.
معاويه گفت:مورد لعنت را از ما دو نفر مشخص کن.
عقيل گفت:هر گوينده اي حرف خودش را نيت خواهد کرد و به اين ترتيب معاويه را لعن کرد و از منبر پايين آمد.

(برگرفته از کتاب آداب طلاب)

آيت الله سيد احمد خوانساري در موقع ارتحال فرمودند:از دنيا مي روم درحاليکه دستم خالي است،ولي به يک چيز اميد دارم و آن گريه بر امام حسين(ع)است.وقتي که ايشان گريه مي کردنداشکشان بر صورتشان جاري مي شد.آيت الله بروجردي و آيت الله گلپايگاني عليهما رحمه هم همين طور بودند.
امام خميني (رحمت الله عليه)وقتي گريه مي کردند شانه هايشان بالا و پايين مي رفت و اين صحنه را زياد در تلوزيون ديده ايد و حتي از طرف دوستانشانبه امام تذکر داده بودند که اين صحنه در شبکه ي سراسري پخش مي شود و حتي خارجي ها هم آنرا مي بينند و ممکن است سوء تعبير شود ولي امام نپذيرفتند و همچنان بر مصيبت امام حسين(ع)حتي در حضور ديگران گريه مي کردند.
در قديم هم بکائين زياد بودند مثل آيت الله ميرزا جواد آقا ملکي تبريزي، ميرزا ابوالقاسم عطاذ و ميرزا اسماعيل ارباب رحمه الله عليهم.به عقيده ي من همه چيز مردانه اش خوب است الا گريه،که زنانه بودنش لطفش بيشتر است.
نظام رشتي را در خواب ديدند،از احوال ايشان پرسيدند ايشان فرمودند:
شکر خدا را که در پناه حسينيم
عالم از اين خوبتر پناه ندارد
بعد پرسيدند در آن عالم چه چيز به درد ما مي خورد؟ ايشان فرمودند دو چيز:1.تقوا 2.امام حسين(ع)

(برگرفته از کتاب آداب طلاب)

پاسخ از شهید مطهری:برای بشریت هیچ چیز گرانتر  و مشووم تر از جدایی دین و دانش نیست . این جدایی تعادل اجتماعی بشری را از بین می برد.هم دنیای قدیم و

هم دنیای جدید ، گاه دچار بی تعادلی شده و تعادل خود را از دست داده است .زمانی مردم گرایش های دینی خود  را جدا از علم جست و جو

می کردند.این،بیماری عمده دنیای قدیم بود ؛ همچنان که بیماری عمده دنیای جدید این است که عده ای در جستجوی علم منهای دین هستند .
اکثر انحرافات و بد بختی هایی که بشر امروز را تهدید می کنند ، ناشی از این است که علم را جدا از ایمان می خواهد .همای سعادت ، آن روز بر سر بشر سلیه خواهد گسترد که وی عمیقا پی ببرد که به این هردو اصل مقدس نیازمند است و بداند،مرغی ست که به دو بال نیاز دارد؛بالی از دانش و بالی از ایمان.

(برگرفته از:کتاب یکصد و ده سوال از شهید مطهری)

زن،یک نقش در تاریخ داشته که کسی منکر این نقش نیست و آن ،نقش غیر مستقیم او در ساختن تاریخ است.می گویند:زن،مرد را می سازد و مرد تاریخ را؛یعنی بیش از مقداری که مرد در ساختن زن می تواند تاثیر داشته باشد،زن در ساختن مرد تاثیر دارد. این خودش مساله ای است که آیا مرد،روح و شخصیت زن را می سازد(اعم از اینکه زن به عنوان مادر باشدیا به عنوان همسر)یا نه،این زن است که فرزند و حتی شوهر را می سازد یا شوهر بیشتر زن را؟ حتما تعجب خواهید کرد که عرض کنم آنچه که تحقیقات تاریخی و ملاحظات روانی ثابت کرده است،این است که زن در ساختن شخصیت مرد موثر است تا مرد در ساختن شخصیت زن؛بدین جهت است که تاثیر غیر مستقیم زن در ساختن تاریخ غیر قابل انکار است.

(برگرفته از:کتاب یکصد و ده سوال از شهید مطهری)

موافقت اخلاقی بین زن و مرد در محیط خانواده به صورت صد در صد برای غیر انبیا و اولیا غیر ممکن است.لذا ما اگر بخواهیم محیط خانه،گرم و باصفا و صمیمی باشد،فقط باید صبر و استقامت و گذشت و رافت را پیشه کنیم تا محیط خانه گرم و نورانی باشد.و اگر این ها نباشد اصطکاک و برخورد پیش خواهد آمد و همه ی اختلافات خانوادگی از همین جا ناشی می شود.

(برگرفته از:کتاب نکته های ناب از ایت الله بهجت)