مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها) یزد

آيا حجاب فقط براي زن است؟
اين سؤالي است كه شايد به ذهن بسياري بخصوص زنان خطور ميكند. با مطالعه متون اسلامي و روايات و احاديث بزرگان دين متوجه خواهيم شد كه مردان نيز بايد حجاب را هم در مورد پوشش ظاهري و بخصوص در مورد حفظ نگاه خود رعايت نمايند. قطعاً مردها نيز مجاز نيستند با هر پوششي در جامعه حضور پيدا نمايند، هر چند نوع پوشش زنان با مردان متفاوت است ليكن مردان نيز بايد حد و مرز پوشش مناسب براي يك مرد مسلمان را رعايت نمايند.

1ـ يكي از اصحاب پيامبر مي‌گويد روزي نشسته بودم و لباسم كنار رفت و ران پايم پيدا شد. پيامبر كه در حال عبور بودند، به من فرمودند: ران خود را بپوشان كه جزء عورت است.

2ـ حضرت موسي(عليه‌السلام) آن‌قدر بر پوشيدگي خود محافظت مي‌كرد كه مردم مي‌پنداشتند وي بيماري جسماني دارد. رسول خدا(صلي‌الله‌عليه‌وآله) درباره‌ي او مي‌فرمود: همانا موسي مردي باحيا و پوشيده بود كه به دليل حيايش، هيچ نقطه از بدن وي ديده نشد و لذا هنگامي كه مي‌خواست وارد آب شود تا بدنش وارد آب نمي‌شد، لباس خود را بيرون نمي‌آورد؛ در حالي كه بني‌اسرائيل حيا نمي‌كردند و در برابر هم براي شستشو برهنه مي‌شدند و به يكديگر نگاه مي‌كردند.

حضرت موسی (ع) می‌فرمايند : هر که از دوست و رفيق بد ببرد، گويا به همه تورات عمل کرده است. يعنی دوست و رفيق بد بسيار خطرناک و ضررآور است.

حضرت داود (ع) می‌فرمايند: هر که از هوسراني‌ها خودداری کند، چنان است که به تمام زبور عمل کرده است. يعنی هر گمراهی مسببش هوسرانی زشت است.

حضرت عيسی (ع) می‌فرمايند: هر که به قسمت خدايی (روزی خدايی ) راضی باشد، گويا تمام انجيل را به کار بسته است. يعنی يکی از صفات خوب انسانيت، قناعت و راضی بودن در زندگی است.
رسول گرامی‌ اکرم(ص) می‌فرمايند: هر که زبانش را نگه دارد، يعنی در موقع گفتار فکر کند و راست و درست بگويد، گويا به همه قرآن عمل کرده است.

منبع:سخنان استاد شیخ علی اکبر تهرانی

به نمای مجلل خانه خیره شده بود و داشتن چنین خانه ای را آرزو میز کرد.

در باز شد و زنیز که دست کودکش را در دست گرفته بود از خانه بیرون آمد.

وقتی عصای سفید را در دست کودک او دیدیاد چشمان مشکی کودک خود افتاد و خدا را شکر کرد…

بعد از هر نماز صد مرتبه می گفت:یا لیتنا کنا معکم فنفوز فوزا عظیما

در خواب خود را دوشادوش امام (ع) دید . اولین تیر که به سمتش پرتاب شد خود را کنار کشید و از خواب پرید…

مؤمن‌ ، مؤمن‌ واقعى‌ نيست‌ ، مگر آن‌ كه‌ سه‌ خصلت‌ در او باشد : سنتى‌ از پروردگارش‌ و سنتى‌ از پيامبرش‌ و سنتى‌ از امامش‌ . اما سنت‌ پروردگارش‌ ، پوشاندن‌ راز خود است‌ ، اما سنت‌ پيغمبرش‌ ، مدارا و نرم‌ رفتارى‌ با مردم‌ است‌ ، اما سنت‌ امامش‌ صبر كردن‌ در زمان‌ تنگدستى‌ و پريشان‌ حالى‌ است‌

(اصول‌ كافى‌ ، ج‌ 3 ، ص‌ 339)

چه بسا خداوند هر گره ای که در کار ما می اندازد
همچون گره های قالی باشد
که نهایتا قصد دارد با آنها نقشی زیبا را بیافریند !

گاهی اونقدر خدا زود به خواسته مون جواب میده که باورمون نمیشه از طرف اون بوده
اینجاست که میگیم عجب شانسی آوردم . . .

دست کو چکش به زور به شیشه ی ماشین شاسی بلند حاجی می رسید التماس میکرد:آقا… آقا دعا میخری؟؟؟؟!!!!

و حاجی بی اعتنا تسبیح دانه درشتش را در دستش میگرداند  وبرای فرج آقا دعا میکرد………

خطا از من است، می دانم. از من که سالهاست گفته ام “ایاک نعبد"، اما به دیگران هم دلسپرده ام. از من که سالهاست گفته ام ” ایاک نستعین” ، اما به دیگران هم تکیه کرده ام. اما رهایم نکن… بیش از همیشه دلتنگم… به اندازه ی تمام روزهای نبودنم…”

***عبدالعظيم حسني مي‌گويد كه حضرت رضا(ع) به او فرمودند: اي عبدالظيم؛ از طرف من به دوستانم سلام برسان و به آنها بگو:
*شيطان را بر خود مسلّط نكنند. و ايشان را دستور بده به راست‌گويي و امانت‌داري، و امر كن كه سكوت را پيشه خود سازند و از مجادله با يكديگر خودداري كنند، با ر وي خوش يكديگر را ملاقات كنند، و به زيارت هم بروند كه همانا اين عمل باعث تقرّب به من مي‌باشد. درّنده خويي نداشته باشند كه بخواهند يكديگر را پاره كنند. زيرا من قسم ياد كرده‌ام كه هر كه چنين كند و يكي از دوستان مرا خشمگين سازد از خدا بخواهم كه او را در دنيا به عذاب سختي گرفتار كند و در آخرت از گروه زيان‌كاران باشد*.1

***مناقب حضرت امام رضا(ع):

ابن شهر آشوب(ره) در كتاب مناقب از موسي بن يسار نقل كرده است كه گفت:
*به همراه حضرت رضا(ع) بودم، هنگامي كه نزديك ديواره‌هاي شهر طوس رسيده بودند، ناگهان صداي ناله و فريادي شنيدم و به دنبال آن صدا رفتم، ديدم جنازه‌اي است، همين‌كه چشمم به جنازه افتاد، آقا و سرورم را ديدم كه مي‌خواهند از اسب پياده شوند، سپس طرف جنازه آمدند و آن را بلند كردند و همانند برّه‌اي كه مادرش را در بر مي‌گيرد و به او مي‌چسبد جنازه را در برگرفتند، آنگاه به من رو كردند و فرمودند: اي موسي بن يسار! هر كس جنازه دوستي از دوستان ما را تشييع كند، از گناهان خارج مي‌شود مانند روزي كه از مادر متولّد شده است و هيچ‌گونه گناهي ندارد.

و چون جنازه را كنار قبر نهادند، ديدم آقا و سرورم جلو آمدند و مردم را كنار زدند تا ميّت براي آن حضرت پديدار شد، دست مبارك خود را بر روي سينه او نهاده، فرمودند: اي فلان بن فلان! تو را بشارت باد به بهشت، و بعد از اين ساعت ديگر هراس و وحشتي نخواهي داشت.

و من كه اين رفتار حضرت و فرمايش ايشان را درباره آن شخص شنيدم، عرض كردم: فدايت شوم، آيا اين مرد را مي‌شناسيد؟ به خدا قسم اين سرزميني است كه قبلاً در آن قدم نگذاشته‌ايد؟ به من فرمودند: اي موسي بن يسار! آيا نمي‌داني اعمال شيعيان هر صبح و شام به ما عرضه مي‌شود؟ اگر در اعمال آنها تقصيري مشاهده كنيم از خداوند گذشت و بخشش براي آنان طلب مي‌كنيم و اگر پرونده عالي باشد و اعمال نيكو در آن ثبت شده باشد توفيقات بيشتر و شكر الهي را براي آن نيكوكار تقاضا مي‌نماييم.*2

1. الإختصاص، ص 240؛ مجلسي، بحارالانوار، ج 49، ص230، ح 27؛ المستدرك، ج 9،ص 102، ح 8.

2. مناقب ابن شهر آشوب، ج 4، ص 341؛ مجلسي، بحارالانوار، ج 49، ص 98، ح 13؛ المستدرك، ج 12، ص164، ح9؛ بحراني، مدينه المعاجز، ج 7، ص 228، ح 179.