امیدبخش‌ترین آیه قرآن برای نجات فردا
در چندین روایت مختلف در مورد «امیدبخش‌ترین آیه قرآن» صحبت شده اما این روایتی را که در ادامه عرض می‌کنم، شاید شما هم مثل من اولین بار باشه که می‌بینید چرا که در مجله علوم حدیث از نسخه خطی کتابی به نام «الغایات» نقل کرده که در کتب چاپی و الکترونیک نتونستم پیداش کنم.
استدلال زیبا و امیدبخش امام در این روایت خیلی به دلم نشست
صاحب این کتاب (جعفر قمی رازی) به سند خود نقل می‌کند که:
نزد امیرالمومنین علیه‌السلام نشسته بودیم. به اصحابش فرمود: کدام آیه در کتاب خدا هست که به شما برای نجات فردا(ی قیامت) بیشتر امید می‌دهد؟!
یکی از اصحاب به آیه 31 سوره نساء اشاره کرد: اگر از گناهان بزرگی که از آنها نهی می‌شوید دوری کنید، گناهان کوچکتان را از شما محو می کنیم و شما را به جایگاهی ارزشمند و نیکو وارد می کنیم.
امیرالمومنین فرمودند: چقدر نیکوست نظرت! آیا کسی نظر دیگری دارد؟
مردی دیگر گفت: بله ای پیشوای مومنان. سپس آیه 116 سوره نساء را خواند؛ مسلماً خدا این را که به او شرک آورده شود نمی‌آمرزد و فروتر از آن را برای هر که بخواهد می‌آمرزد و هر که به خدا شرک ورزد یقیناً به گمراهی بسیار دور(از سعادت)ی دچار شده است.
امیرالمؤمنین فرمودند: چقدر نیکوست نظرت! آیا کسی نظر دیگری دارد؟
مرد دیگری گفت: بله. این کلام خدا که فرمود… و آیه 53 سوره زمر را تلاوت کرد؛ بگو ای بندگان من که [با ارتکاب گناه] بر خود زیاده‌روی کردید! از رحمت خدا نومید نشوید یقینا خدا همه گناهان را می‌آمرزد زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.
امیرالمؤمنین فرمودند: چقدر نیکوست نظرت! آیا کسی نظر دیگری دارد؟
زمانی که اصحاب دیدند که (به آنچه منظور امام است) نرسیدند، گفتند: خدا و رسولش و پیشوای مومنان آگاه‌ترند.
طبق این نقل امیرالمومنین فرمودند: آیه‌ای در قرآن نیست که بیشتر از این آیه برای من امید به نجات فردا(ی قیامت) را بدهد و سپس آیه 30 سوره شورا را تلاوت فرمودند:
وما أصابکم من مصیبة فبما کسبت أیدیکم ویعفو عن کثیر
هر مصیبتی به شما رسد بخاطر اعمالی است که انجام داده‌اید
و بسیاری را نیز عفو می‌کند!
(که این آیه ظاهرا در مورد مصائب و سختی‌های دنیایی است که ناشی از اعمال ماست)
سپس امام فرمودند: آنچه خدا جزایش را در دنیا داده که داده. اما آنچه را در دنیا عفو کرده پس خداوند بردبارتر و بزرگوارتر از آن است که چیزی را در دنیا عفو کند اما در آخرت دوباره به (بازخواست) آن برگردد.
_________________________________
پی‌نوشت: خوف و رجا (امید) دو حالت هستند که وجود آن توامان لازم است. هم امید صرف مضرات دارد و هم خوف خالی. از آیاتی که اصحاب و خود حضرت ذکر کردند، امید به رحمت الهی برداشت می‌شود به حدی که هیچ گناهکاری بهانه‌ای برای ناامیدی نخواهد داشت. امید حاصل از اینگونه آیات امیدبخش در کنار ترسی که آیات عذاب برای انسان ایجاد می‌کند، می‌توان انسان را در مسیر مستقیم قرار دهد.
اين مطالب از وبلاگ http://manmote.com آورده شده