مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها) یزد

حضرت امام صادق(ع)فرمودندروزی خداوند متعال به حضرت داوود (ع) وحی کرد که برو به زنی به نام خلاده دختر اوس بشارت بده که او اهل بهشت است و همسر تو خواهد بود در بهشت.

حضرت داوود(ع)به طرف خلاده رهسپار شد و در خانه اش را کوبید، خلاده بیرون آمد و عرض کرد:آیا درباره ی من چیزی نازل شده؟ حضرت فرمودند:آری،خدای تعالی به من فرمود و خبرم داد که تو همسر من در بهشت خواهی بود و فرمود که تو را به بهشت مژده دهم.

خلاده گفت: شاید تشابه اسمی میان من و دیگری رخ داده است.

داوود فرمود:آیا آن خلاده خود تو هستی؟؟

عرض کرد:ای پیامبر خدا سخن تو را تکذیب نمی کنم.ولی به خدا قسم در خود چنین چیزی که تو می گویی نمی بینم .

حضرت فرمودند:از باطن ودرونت به من خبربده که دران چه می گذرد،خلاده عرض کرد:می گویم:هرگزبه هیچ دردی ازهرنوع،مبتلانشدم وهیچ گزندونیازوگرسنگی از هرنوع به من نرسید،مگر آن که دربرابرش صبر و استقامت کردم و از خداوند نخواستم آن را از من برطرف سازد ، تا آن  که او اگر خواست آن را از من دورکند وعافیت وگشایش دهد و به جای آن چیزی ازخدا نخواستم  و ا ورا برآن شکروسپاس گفتم.

حضرت داوود(ع)فرمودند:پس بدین سبب است که به این مقام رسیده ای.

سپس امام صادق(ع)فرمودند:این همان دین خداست که برای بندگان صالح ونیکوکارخودبرگزیده وپسندیده است
(بر گرفته از کتاب:آفات طلاب)