مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها) یزد

پنجم جمادی الاولی، سالروز ولادت شیرزن صحرای کربلا، زینب کبراست. او که توانست با پیام رسانیِ شایسته، از بازماندگان حادثه جان سوز عاشورا نیز به نیکویی پرستاری کند و لقبِ «بزرگ پرستار همیشه تاریخ» را زیبنده خود کند. این روز مبارک، از سالها پیش، «روز پرستار» نامیده شده است. او که با دستان نوازشگر و قلب مهربان خود، درد بیمار را تسکین می‌بخشد و به او نوید حیاتی دوباره می‌دهد. باید قدر او را دانست و به او و حرفه مقدسش احترام گذاشت؛ چنان که مقام معظم رهبری می فرماید: «به نظر من، همه مردم ما و همه کسانی که به سرنوشت بیماران و به سلامت کشور اهمیت می‌دهند، بایستی به قشر پرستار توجه و محبت و اهمیت نشان بدهند؛ چه مسئولان، چه آحاد مردم».

از آسمان پرسیدم پرستار کیست؟                    گفت: وسیع تر از من است

از کوه پرسیدم پرستار کیست؟                       گفت: مقاوم تر از من است

از آینه پرسیدم پرستار کیست؟                       گفت: پاک تر از من است

از آب پرسیدم پرستار کیست؟                       گفت: زلال تر از من است

از مادر پرسیدم پرستار کیست؟                     گفت: مهربانتر از من است

از پیامبر پرسیدم پرستار کیست؟                  گفت: از تمام یارانم به من نزدیک تراست

ازخودش پرسیدم پرستار کیست؟                  گفت: خادم خدا

رسول خدا صلی الله علیه و آله ، پرستار را در قیامت، هم نشین ابراهیم خلیل می داند و می فرماید: «هر کس یک شبانه روز از بیماری پرستاری کند، خداوند او را با ابراهیم خلیل محشور می‌کند».