در جمع طلاب مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها)یزد بیان شد:
اساتید حوزه تنها تعلیم و تدریس ندارند بلکه ایشان مربی اخلاق و تزکیه نفس بوده و راهشان راه انبیاست.
در روز یکشنبه 12 اردیبهشت ماه 95 مصادف با سالروز شهادت شهید مطهری و بزرگداشت مقام معلم و استاد، به همین مناسبت جلسه سخنرانی اخلاق با حضور حاجیه خانم حمیده دهقانی استاد برجسته حوزه علمیه الزهرا (سلام الله علیها) یزد و از بزرگان این مدرسه در فضایی که توسط طلاب جهت این روز تزیین شده بود، به بیان سخنانی ارزنده در جمع طلاب پرداخت.
خانم دهقانی در ابتدا با اشاره به روزهای انتهایی ماه رجب و مناسبتهای پیش رو از طلاب خواستند این روزها را غنیمت شمرده و عواملی که سارقان زمان می باشند از جمله تعارفات، صحبتهای طولانی تلفنی، خود محووری، عدم تقسیم انرژی، عدم اولویت گذاری پرهیز کرده و با اصلاح نگرش خود به زمان بهترین بهره را از تمام لحظات عمر خود به خصوص ایام پرفضیلت ماه رجب را داشته باشند.
وی با توجه به مناسبت این روز به شرح نکاتی پرداخت. از جمله اینکه «اساتید حوزه تنها تعلیم و تدریس ندارند بلکه ایشان مربی اخلاق و تزکیه نفس بوده و راهشان راه انبیاست. از جمله شهید مطهری (ره) که هدفش استقلال فکری و اعتقادی بود که منجر به استقلال اجتماعی و سیاسی و اقتصادی می شد.»
استاد مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها) با اشاره به آیه 2 سوره مبارکه جمعه « هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُوا مِن قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ » تاکید نمود که تعلیم و تزکیه توأمان می باشد. ضمن اینکه باید توجه داشت که با توجه به رساله حقوق امام سجاد (علیه السلام) حقوق استاد و شاگرد طرفینی بوده و همانطور که ادب در برابر خداوند برکت در ایمان است ادب در برابر استاد هم برکت در علم است.
نمونه برجسته احترام به استاد سیره امام خمینی (ره) و احترام بی شمار ایشان به استاد اخلاق خود مرحوم شاه آبادی (ره) و همچنین احترام استاد مطهری(ره) به استاد گرانقدر خود علامه طباطبایی (ره) است. البته در طرف دیگر هم برخورد سید قاضی (ره) با شاگرد خودشان علامه طباطبایی هم مثال زدنی است ایشان حتی به فکر شاگرد خود بودند که از مستحبات غافل نشود و درحال نافله شب تهت الحنک را به برگردنشان می انداختند.
استاد دهقانی با اشاره به احترام امام خمینی (ره) حتی بعد از فوت استاد خود چنین فرمود: « امام خمینی (ره) هر موقع به قم می آمدند بر سرمزار استاد مرحوم خود حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی (ره) حاضر می شدند و در کنار آن می نشستند، آنگاه به نشانه تواضع یک طرف عمامه خود را باز می کردند و با آنکه همیشه دستمال همراه داشتند با گوشه عمامه خود غبار قبر سنگ استاد را پاک می کردند و سپس به قرائت فاتحه و تلاوت قرآن می پرداختند.»
وی نمونه دیگر احترام بزرگان به استاد را چنین ذکر فرمود: « آیت الله میلانی(ره) به اساتید خود زیاد احترام می گذاشتند و دربرابر ایشان اظهار کوچکی می نمودند و دستشان را می بوسیدند و پشت سرشان حرکت می کردند. همچنین برای تلمّذ در محضر استاد دوزانو می نشستند.»
در پایان جلسه خانم دهقانی یاد و خاطره اساتید در گذشته از جمله حجة الاسلام والمسلمین صالحی (ره) را گرامی داشت و برای روح آن عزیزان طلب مغفرت و علو درجات نمود.
