مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها) یزد

علت اینکه دراسلام دستورپوشش اختصاص به زنان یافته است ،این است که میل به خودنمایی و خودآرایی مخصوص زنان است.از نظر تصاحب قلب ها و دل ها مرد شکار است و زن شکارچی،همچنان که از نظر تصاحب جسم و تن زن شکار است و مرد شکارچی.
میل به خودآرایی از این نوع حس شکارچی گری او ناشی می شود.در هیچ جای دنیا سابقه ندارد که مردان لباس های بدن نما و آرایش های تحریک کننده به کار برند.این زن است که به حکم طبیعت خاص خود می خواهد دلبری کند و مرد را دلباخته و در دام علاقه ی به خود اسیر سازد.لهذا انحراف تبرج و برهنگی از انحراف های مخصوص زنان است و دستور پوشش هم برای آنان مقرر گردیده است.
(از کتاب:مسئله حجاب استاد مطهری.)

شخصی از حضرت ایت الله بهجت پرسید:آیاحضرت فاطمه معصومه (ع) معصوم است یانه؟
ایشان فرمودند:عجب!چطورمیشودامام (ع) درباره شخصیتی فرموده باشد (هرکس او را  زیارت کند، بهشت بر او واجب می گردد.)ومعصوم نباشد.

(بر گرفته از کتاب نکته های ناب آیت الله بهجت)

حضرت امام صادق(ع)فرمودندروزی خداوند متعال به حضرت داوود (ع) وحی کرد که برو به زنی به نام خلاده دختر اوس بشارت بده که او اهل بهشت است و همسر تو خواهد بود در بهشت.

حضرت داوود(ع)به طرف خلاده رهسپار شد و در خانه اش را کوبید، خلاده بیرون آمد و عرض کرد:آیا درباره ی من چیزی نازل شده؟ حضرت فرمودند:آری،خدای تعالی به من فرمود و خبرم داد که تو همسر من در بهشت خواهی بود و فرمود که تو را به بهشت مژده دهم.

خلاده گفت: شاید تشابه اسمی میان من و دیگری رخ داده است.

داوود فرمود:آیا آن خلاده خود تو هستی؟؟

عرض کرد:ای پیامبر خدا سخن تو را تکذیب نمی کنم.ولی به خدا قسم در خود چنین چیزی که تو می گویی نمی بینم .

حضرت فرمودند:از باطن ودرونت به من خبربده که دران چه می گذرد،خلاده عرض کرد:می گویم:هرگزبه هیچ دردی ازهرنوع،مبتلانشدم وهیچ گزندونیازوگرسنگی از هرنوع به من نرسید،مگر آن که دربرابرش صبر و استقامت کردم و از خداوند نخواستم آن را از من برطرف سازد ، تا آن  که او اگر خواست آن را از من دورکند وعافیت وگشایش دهد و به جای آن چیزی ازخدا نخواستم  و ا ورا برآن شکروسپاس گفتم.

حضرت داوود(ع)فرمودند:پس بدین سبب است که به این مقام رسیده ای.

سپس امام صادق(ع)فرمودند:این همان دین خداست که برای بندگان صالح ونیکوکارخودبرگزیده وپسندیده است
(بر گرفته از کتاب:آفات طلاب)

در احادیث معراجیه آمده است که خداوند فرمود:
ای احمد،اگر بنده شکمش را گرسنه نگه دارد و زبانش را حفظ کند به او حکمت و علم می آموزم،و اگر کافر باشد،علم و حکمتش حجت بر او خواهد بود و مایه ی وبال و عذاب او خواهد شد.

(برگرفته از کتاب آفات طلاب آیت الله مجتهدی تهرانی)

چه بسیارند دانشمندانی که جهلشان آنها را کشته است در حالیکه عملشان با آنهاست ،اما به حالشان سودی نمی دهد.

یکی از خواص متعدد عسل ویژگی ضد پیری آن است.در واقع همیشه از عسل به عنوان آنتی اکسیدان قدرتمند و طبیعی نام برده می شودکه نقش مهمی در محافظت از پوست و مبارزه با تاثیرات مخرب اشعه های uvدارد.اشعه هایی که در روزهای زمستانی و با انعکاس از روی برف شدت بیشتری پیدا می کنند.
البته عسل در جلوگیری از پیری زودرس و سرطان پوست هم موثر است.
این ها همه به خاطر وجود آنتی اکسیدان های موجود در این ماده ی غذایی است که مصرف آن شما را جوان نگه می دارد.آنیتی اکسیدان ماده ای پر قدرت در نابود سازی رادیکال های آزاد بدن است که به سلول  ها اسیب می رساننذ.این رادیکال های آزاد, پوست را تحت تاثیر قرار می دهند و موجب تخریب و حتی ایجاد سرطان می شوند.

(برگرفته از ماهنامه آینده روشن)

در واپسین روزهای عمر معاویه روزی دخترش سر پدر را به زانو گرفته بود و پرستاری می کرد.معاویه به دخترش گفت:مرد حیله گر مکاری را تیمار می کنی که از جوانی تا پایان عمر حرص ورزید و مال جمع کرد! ای کاش از آتش هم رها می شد!
(بر گرفته از : داستان های اخلاقی)

از روایات متعددی استفاده می شود که پیامبر اکرم(ص) بر زمین سجده می کرد،نه بر فرش،لباس و مانند آن.
در حدیثی از ابو هریره می خوانیم که می گوید:رسول خدا را در یک روز بارانی دیدم که بر زمین سجده می کرد و اثر آن بر پیشانی و بینی او نمایان بود.
اگر سجده بر فرش و پارچه جایز بود،لزومی نداشت آنحضرت در روز بارانی بر زمین سجده کند.
عایشه نیز می گوید:من هرگز ندیدم پیامبر اکرم(ص)به هنگام سجده پیشانی خود را به چیزی بپوشاند.
(بر گرفته از کتاب:شیعه پاسخ می گوید)

به هراندازه از بیانات اهل بیت(ع)دورباشیم،ازخود ایشان دوریم.
ممکن است به خاطر کثرت مراجعه به احادیث برای ما علم مطالب پیذاشود و مذاق ائمه(ع) برای مامعلوم گردد. اگر به واسطه عدم مراجعه، چیزهایی از ما فوت شود که ماذون  نباشیم، چه عذری خواهیم داشت؟!

(بر گرفته از کتاب نکته های ناب آیت الله بهجت)

طالب علمی به در خانه ی بخیلی رفت و گفت:شنیده ام مقداری از مال خود را به مستحقان اختصاص داده ای.من بی نهایت مستحق و فرو مانده ام.آن مرد بهانه ای آورده،گفت:من باید مال خود را به اشخاص کور اختصاص بدهم.تو که کور نیستی.
طالب علم گفت:غلط دیده ای.کور واقعی منم که روی از رزاق حقیقی برتافته بسوی چون تو بخیلی شتافته ام.
این سخن را گفته برگشت.بخیل از این جمله تحت تاثیر قرار گرفته از عقبش دوید.هرچه درخواست کرد که برگرد تا خواسته ی او را برآورد،نپذیرفت.
(fبرگرفته از کتاب داستان های اخلاقی)