مدرسه علمیه الزهرا (سلام الله علیها) یزد

حضرت ابراهیم(ع) هر وقت می خواست غذا بخورد٬ یک کسی را دعوت می کرد تا با   او همسفره شود٬ اما از اسم و مذهب او سوال می کرد. یک روز رهگذری را دعوت کرد و وقتی از مذهب او پرسید٬ ان شخص در جواب گفت که من گبر هستم. حضرت فرمود که اگر گبر هستی٬ من راضی نیستیم بامن همسفره شوی! وقتی حضرت ابراهیم(ع) ان گبر را از سر سفره راند٬ خطاب الهی امد که ای ابراهیم! هفتاد سال است که ما به این گبر نان می دهیم و معیشت او را اداره می کنیم. چرا او را از سر سفره خودت طرد کردی؟ حضرت ابراهیم(ع) دوید به دنبال این گبر.

این طوری است داداش جون! باید خدا را به مهربانی بشناسید!

با این که قارون به حضرت موسی(ع) اهانت کرد٬ به پیغمبر اولوالعزم اهانت کرد٬ اما پروردگار به ذات اقدسش قسم خورد که اگر او یک مرتبه مرا صدا زده بود٬ من نجاتش می دادم!

ای رفقای عزیز! شناختن پروردگار این است. مبادا شما مایوس شوید! ابدا یاس در کار نیست. پروردگار فرمود: اگر فرعون - که ادعای خدایی کرد- یک مرتبه مرا صدا می زد٬ نجاتش می دادم! باید این خدا بشناسیم.(مرحوم ایت الله حق شناس)