سلب آرامش روانی جامعه با بدحجابی
حجاب در همه اعصار وجود داشته و دین اسلام آنرا کامل نموده است.
یکی از شبهات مرتبط با مسئله حجاب، اصل باطن است که قائلان به آن، به پاک و درست بودن باطن و اهمیت نداشتن ظاهر معتقدند.
می توان در پاسخ به این گروه به جمله ای کوتاه از امام خمینی(ره) اشاره نمود: امکان ندارد قبل از اینکه انسان به اصلاح ظاهر خود بپردازد، باطنش نیز درست گردد.
مخالفان معتقدند که اجباری شدن حجاب به سست شدن آن، نارضایتی عده‌ای از بانوان و ریاکاری در جامعه منجر خواهد شد و همانطور که دین یک امر اختیاری است، حجاب هم باید اختیاری باشد.
در مقابل این گروه، موافقان اجباری شدن حجاب هستند که گروهی از آنان رویکرد نتیجه‌گرا داشته و قائلند که بدحجابی، ثمرات ناگواری را درپی خواهد داشت و سلامت جامعه با حجاب حفظ خواهد شد و گروهی دیگر که رویکرد وظیفه گرا دارند، قائلند که به دلیل فرمان الهی باید حجاب را رعایت نمود.
عده‌ای نیز در دفاع از حجاب اجباری، رویکردهای دینی، سیاسی و اخلاقی دارند. وجود یک مصلح اجتماعی که نسبت به آسیب‌ها و وجود حجاب در جامعه، افق دید بالایی داشته باشد، ضروری است.
خوش خلقی، امر به معروف و نهی از منکر، آراسته و مرتب بودن فرد باحجاب و توجیه کردن افراد بدحجاب با این استدلال که در قبال راحتی شما، آرامش روانی جامعه از بین خواهد رفت، راهکارهای جذب دیگران به سوی حجاب است.
